Bulut

Bir bulut olmak istiyorum ben.

Rüzgar nereye eserse oraya tatlı tatlı savrulan, içinden kuşlar geçen, uçakları kısacık saklayan pamucak bir bulut.

Dert yok tasa yok, hep neşeli, şen, hafif..Kara bulutlara çarpınca içini döken; sakladığı damlalara vurunca güneş yedi rengi çıkarıveren içinden yahut kar tanelerine cimri, keyfi gelince yağdıran, kendi halinde bir bulut.

Herkes sever bulutları! Yeter ki kara olmasin!

Çocuklara oyun olurdum; belki bir tavşan belki bir ayıcık, kocaman bir canavar ama korkutmayan!

Kara bulutlarla her çarpıştığında cesaretinin işareti şimşekler patlatan! Ve hatta homurdanan, sevimli ama güçlü, korkusuz beyaz bir bulut!

Diyar diyar gezerdim!

Kah güneye, okyanuslar üstüne kah yemyeşil ağaçlar üstünden sözülen; dağların zirvesinde soluklanan ve gören herkesi mutlu eden ama kendi de mutlu bir bulut.

Hem bulutlar hiç üzülmez ki!

Banu Ergün

Bulut” üzerine 3 yorum

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.