Kırıla kırıla değerleniyoruz ve değişerek yeniden varoluyoruz.
Her kırık bir iz belki ama farklılaşarak varolmak da güzel değil mi?
Her yaramızı altın değerinde tecrübelerle yamayarak gitgide daha güzelleşiyor, olgunlaşıyor ,başkalaşıyoruz.Güzeldir başkalaşmak!
Yeniden yeniden evrilerek yok oluyoruz zannetsek dahi yeni bir BEN’ e ulaşmak; yenileniyor olmakla umut dolmak ve aynı yoldan gidip gelerek ama yozlaşmadan istikamet değiştirmek; değişmek, dönüşmek, dirilmek!
Felsefesi hep iyiye doğru, şer gibi görülse de kırılmaların yeniyi doğurması!
Ahlanmadan vahlanmadan umutla ve heyecanla..
Banu Ergün
Gezegenim 